Stwardnienie rozsiane jest bardzo podstępną chorobą, która miewa okresy remisji. Oznacza to, żeprzez jakiś czas może dawać pewne mniej lubbardziej uciążliwe objawy, byzaraz nachwilę odejść wzapomnienie. Zdarza się jednak, żechoroba postępuje inie daje chwili wytchnienia. Stwardnienie rozsiane jest obecnie chorobą nieuleczalną. Jednak istnieją sposoby łagodzenia objawów, aponieważ medycyna wciąż się rozwija, być może uda się znaleźć skuteczną metodę walki zchorobą.
Co tojest stwardnienie rozsiane?
Stwardnienie rozsiane tochoroba autoimmunologiczna, która dotyczy układu nerwowego. Niejest tochoroba często występująca, diagnozuje się ją uod 2do150 osób na100 tysięcy ludzi. Częściej występuje ukobiet niżumężczyzn, zwłaszcza młodych. Chorobę wykrywa się zreguły pomiędzy 20. a40. rokiem życia. Obecnie niemananią lekarstwa, dlatego uznaje się ją zachorobę przewlekłą.
Stwardnienie rozsiane jest postępującą chorobą ośrodkowego układu nerwowego. Występuje, gdy układ odpornościowy ciała błędnie atakuje zdrowe nerwy mózgu irdzenia kręgowego. Według National Multiple Sclerosis Society choroba dotyka ponad 2,3 miliona osób nacałym świecie. Imwcześniej zostanie postawiona diagnoza, tym lepsze rokowania. Ważne więc, bynie bagatelizować pierwszych objawów.
SM tochoroba naczyniowa mózgu, która polega nanieprawidłowym przekazywaniu impulsów nerwowych. Zaburzenia wywołują różne problemy neurologiczne, niekiedy prowadząc nawet doinwalidztwa.
Ile osób wPolsce choruje nastwardnienie rozsiane?
W Polsce nastwardnienie rozsiane choruje około 50 tysięcy osób. Niestety, niewszyscy objęci są koniecznym leczeniem, ponieważ abyNFZ zrefundowało leczenie stwardnienia rozsianego, należy spełniać pewne warunki dotyczące przebiegu choroby.
Medycyna jednak postępuje, dlatego obecnie chorzy nastwardnienie rozsiane żyją dłużej niżjeszcze kilkadziesiąt lat temu.
W jakim wieku zaczyna się stwardnienie rozsiane?
Stwardnienie rozsiane najczęściej diagnozowane jest uosób dorosłych, pomiędzy 20. a40. rokiem życia. Szacuje się, żewciągu kilku lat odpostawienia diagnozy stan chorego znacznie się pogarsza, asprawność zostaje ograniczona.
Przyczyny stwardnienia rozsianego
Przyczyny SM wciąż niesą znane. Choroba mazłożony charakter, może ujawnić się naskutek czynników genetycznych, immunologicznych, anawet środowiskowych. Zostatnich doniesień wynika, żemoże powodować ją wirus (zakażenie wirusem epstein) lubantygen, który niezostał jeszcze przebadany. Wtrakcie choroby układ immunologiczny atakuje komórki układu nerwowego, powodując wielorakie zaburzenia naróżnych poziomach. Ztego względu stwardnienie rozsiane uważa się zachorobę autoimmunologiczną iautoagresywną.
Choroba występuje wtzw. rzutach. Atakuje mielinę, która osłania włókna nerwowe wmózgu. Wwykryciu SM pomocne jest wykonanie rezonansu magnetycznego, który wskazuje obszary demielinizacji wmózgu.
Stwardnienie rozsiane -rodzaje choroby
Wyróżnia się cztery rodzaje stwardnienia rozsianego:
- postać rzutowo-remisyjna -początkowa faza choroby, która charakteryzuje się występowaniem rzutów stwardnienia rozsianego iokresami remisji
- postać pierwotnie postępująca -uważana zawyniszczającą, bez rzutów, alezestopniowym nasilaniem objawów choroby.
- postać wtórnie postępująca -uniemal 50 procent chorych postać tarozwija się pookoło 10-15 latach. Jest topostać zrzutami choroby, poktórej najczęściej niemaremisji objawów neurologicznych
- postać pierwotnie postępująca zzaostrzeniami -bardzo rzadko występująca
Przebieg choroby SM
Stwardnienie rozsiane toprzewlekła choroba układu nerwowego, która objawia się umłodych dorosłych. Początkowo może dawać objawy nieswoiste, np. silne bóle głowy czykręgosłupa. Jest totzw. faza przedkliniczna, wczasie której pacjent zaczyna wykonywać różne badania, bydowiedzieć się, jakie są przyczyny nawracających migren czysilnych dolegliwości bólowych.
Następnie następuje postać rzutowo-remisyjna. Wczesne objawy stwardnienia rozsianego mogą być różne. Wtrakcie rzutu choroby pojawiają się zaburzenia równowagi, zaburzenia czucia powierzchniowego, parestezje, sztywność mięśni, zawroty głowy. Choroba nagle się pojawia, poczym często cofa, powodując poprawę samopoczucia pacjenta. Rzuty występują rzadko: jeden raz lubmaksymalnie kilka razy wroku.
Po kilku latach następuje postęp choroby, aobjawy neurologiczne się nasilają. Niemają one jednak już charakteru rzutowego, ajedynie stopniowo ipowoli nasilają się różne dolegliwości zestrony układu nerwowego. Oprócz początkowych objawów takich jak sztywność mięśni czyzaburzenia pamięci, mogą wystąpić również zaburzenia mowy, zmienione odczuwanie dotyku, problemy zesłuchem, wzrokiem czynawet problemy zoddawaniem moczu Przebieg choroby jest różny, alestopniowo odbiera ona choremu sprawność iogranicza ruchomość.
Leczenie stwardnienia rozsianego skupia się naleczeniu objawowym, które łagodzi objawy choroby ihamuje jej postępy. Nieopracowano dotąd leczenia przyczynowego, dlatego pokilkunastu latach choroby większość chorych naSM maproblemy zsamodzielnym poruszaniem się. Stosowane leczenie niejest wstanie temu zapobiec, obecne terapie skupiają się naspowolnieniu postępu stwardnienia rozsianego.
Stwardnienie rozsiane –objawy
Objawy stwardnienia rozsianego różnią się znacznie imogą być zarówno łagodne, jak iciężkie. Choroba może powodować zmęczenie, drętwienie, mrowienie, problemy zewzrokiem, utratę ruchliwości iparaliż. Zczasem objawy się nasilają, wywołując zaburzenia czucia, zaburzenia widzenia, niedowład kończyn.
Większość osób zestwardnieniem rozsianym doświadcza pierwszych objawów między 20. a30. rokiem życia. Wczesne objawy obejmują:
- Problemy zewzrokiem. Może wystąpić: rozmazany obraz, podwójne widzenie, zniekształcenie koloru czerwono-zielonego, utrata wzroku, ból podczas patrzenia wgórę lubwbok, zapalenie nerwu wzrokowego, pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, zaburzenia ruchu gałek ocznych.
- Zmęczenie. Większość osób zestwardnieniem rozsianym doświadcza zmęczenia isłabości. Uszkodzenie nerwu wobrębie kręgosłupa powoduje długotrwałe lubprzewlekłe zmęczenie. Należy jednak pamiętać, żezmęczenie towarzyszy większości poważnych chorób, więc nawet jeśli niepojawiły się inne, wymienione objawy, konsultacja zlekarzem jest konieczna.
- Mrowienie idrętwienie. Najczęściej występuje wobrębie stóp, twarzy, ramion, palców. Drętwienie początkowo jest łagodne, alenasila się zbiegiem czasu. Chorzy wskazują, żejest touczucie przypominające porażenia prądem.
- Bóle iskurcze. Mogą pojawiać się przeróżne odczucia: skurcze nóg, uczucie kłucia lubszczypania, przebiegające impulsy przez ciało.
- Problemy zpęcherzem. Może zwiększyć się częstotliwość oddawania moczu, trudności zrozpoczęciem oddawania moczu, parcie napęcherz, popuszczanie. Mogą pojawić się również zaburzenia oddawania moczu.
- Zawroty głowy. Mogą powodować problemy zutrzymaniem równowagi, niezdarność lubtrudności wchodzeniu.
- Problemy zkoncentracją. Często występuje dezorientacja, problemy zeskupieniem uwagi, uczeniem się, pamięcią.
- Problemy zesłuchem. Mogą pojawić się zaburzenia słuchu
- Zaburzenia snu
- Zaburzenia poznawcze
- Zaburzenia nastroju
- Choroby tarczycy
Stwardnienie rozsiane jest chorobą autoimmunologiczną, która uszkadza ośrodkowy układ nerwowy. Dokładna przyczyna niejest jasna, aleczynniki genetyczne iśrodowiskowe prawdopodobnie mają ogromne znaczenie. Choroba może częściej wystąpić uosób, których członkowie rodziny chorowali naSM.
Jak postępuje stwardnienie rozsiane (choroba SM)?
Początkowo choroba postępuje gwałtownie. Objawy pojawiają się nagle, wciągu kilku dni iustępują popewnym czasie. Są totzw. okresy remisji. Choroba macharakter rzutów. Popewnym czasie spowalnia, objawy stwardnienia rozsianego stopniowo się nasilają, alejuż nieustępują. Powodują postępujące inwalidztwo imogą prowadzić dowielu innych chorób.
Czy stwardnienie rozsiane tochoroba śmiertelna?
Stwardnienie rozsiane samo wsobie niej jest chorobą śmiertelną, alejest chorobą nieuleczalną. Choroby, które mogą pojawić się wwyniku powikłań SM, mogą doprowadzić doprzedwczesnej śmierci. Chorobę najczęściej wykrywa się pomiędzy 20. a40. rokiem życia iszacuje się, żedługość życia chorego wynosi od25 do35 lat odmomentu postawienia diagnozy. Przedwczesna śmierć może pojawić się naskutek zapalenia nerek czysepsy rozwijającej się wodleżynach.
Jak sprawdzić, czymasię stwardnienie rozsiane?
Każde niepokojące objawy zestrony układu nerwowego należy skonsultować początkowo zlekarzem pierwszego kontaktu, anastępnie zneurologiem. Jeśli chory skarży się nazawroty głowy, bóle głowy, problemy zkoncentracją, zaburzenia czucia, zaburzenia równowagi, neurolog zleci rezonans magnetyczny. Tobadanie obrazowe, które pozwala zobaczyć, czyuchorego występują zmiany demielinizacyjne wmózgu irdzeniu kręgowym. Oprócz tego zaleca się wykonanie tomografii głowy orazmorfologii krwi.
Jak lekarz stawia diagnozę stwardnienia rozsianego?
Lekarz diagnozuje stwardnienie rozsiane powykonaniu szeregu badań obrazowych imorfologicznych. Dopiero popobraniu płynu mózgowo-rdzeniowego iwykonaniu rezonansu magnetycznego, który jest bardzo dokładny, stawiana jest diagnoza SM.
Nie oznacza tojednak zakończenia diagnostyki. Popostawieniu diagnozy podejmowane jest leczenie, które polega naspowolnieniu rzutów choroby.
Leczenie stwardnienia rozsianego
Leczenie stwardnienia rozsianego polega nastosowaniu glikokortykosteroidów. Leki tenie blokują postępów choroby, alespowalniają jej rozwój iłagodzą jej objawy. Oprócz glikokortykosteroidów stosuje się również leki przeciwbólowe isuplementy, które uzupełniają niedobory witamin.
Ważne jest również regularne stosowanie innych metod leczenia, doktórych zalicza się m.in. fizjoterapię ipsychoterapię. Konieczne jest również prowadzenie spokojnego trybu życia, stosowanie racjonalnej izbilansowanej diety, unikanie stresu.
Wszystkie teczynniki mogą poprawić komfort życia chorego isprawić, żeorganizm dłużej będzie bronił się przed chorobą.
Czytaj też:
Czy twój układ odpornościowy może być osłabiony? 5sygnałów ostrzegawczych
